Μάταιοι μικρόκοσμοι

Είναι μερικές φορές που αισθάνομαι πως τα πιο σημαντικά πράγματα στο κόσμο είναι αυτά που είναι γύρω μου. Ή για να το πω πιο σωστά, αυτά που είναι γύρω από μένα. Πόση ώρα κάνω να πάω στη δουλειά, ποιος μου εξυσε πάλι το αυτοκίνητο, πως θα αντιμετωπίσω τον προϊστάμενό μου, πως θα χαϊδέψω τον υφιστάμενό μου, πόσο πήρε πάνω η μετοχή μου, πόσες κρατήσεις μου κάνει το ΙΚΑ, πόσο με ταλαιπωρεί η Vivodi, η θέση του Σαρμπελ στη Eurovision και τελειωμό δεν έχουν. Αλλά πως να μην είναι σημαντικά όταν όλα αυτά τα ‘μικρά’ αποτελούν το κόσμο μου; Αυτός είναι ο δικός μου κόσμος, ο μικρόκοσμός μου! Και αν το σκεφτεί κανείς λίγο περισσότερο αυτός είναι ένας από τους 6 δις μικρόκοσμους που υπάρχουν. Γιατί τόσοι είμαστε! Το πιο εντυπωσιακό όμως είναι ότι αυτοί οι 6 δις μικρόκοσμοι αλληλεπιδρούν μεταξύ τους και μάλιστα με αξιοθαύμαστη αρμονία. Εντάξει υπάρχουν και μη συμβατοί μικρόκοσμοι δεν λέω... Μικρόκοσμοι που προσπαθούν να επιβιώσουν εις βάρος άλλων. Αλλά μήπως κι αυτός δεν είναι ένας από τους νόμους της φύσης;

Οι μοικρόκοσμοι διακρίνονται σε κλίμακες μεγέθους. Από τον απόλυτο εγωκεντρικό ‘δικό μου’ περνάμε σε αυτό που λέγεται κοινωνία, μετά στη χώρα, και τέλος στο πλανήτη. Σε όποια τάξη μεγέθους και να κοιτάξουμε θα παρατηρήσουμε να συμβαίνουν οι ίδιου τύπου αλληλεπιδράσεις που συμβαίνουν και στον δικό μας. Λες και κάποιος έχει κατασκευάσει ένα μοντέλο που εφαρμόζεται παντού και περιγράφει τη γέννηση, τη πορεία της ζωής πιθανότατα με διαφορετικόυς αλγόριθμους και τέλος το θάνατο. Αυτό το μοντέλο επαρκεί για να περιγράψει ακόμα και τον γίγαντα των κόσμων! Το ίδιο το Σύμπαν. Μπορεί βεβαια να μην έχουμε καταφέρει να το κατανοήσουμε πλήρως αλλά είναι αξιοπρόσεκτο το πως μια ομάδα τοπικών μικρόκοσμων έχει καταφέρει να ταυτοποιήσει το δικό μας μοντέλο με αυτό που ισχύει στο αχανές σύμπαν. Κι αν εμείς έχουμε δώσει το χαρακτηρισμό ‘μικρόκοσμο’ στα όσα συμβαίνουν στη δική μας γειτονιά, τότε πως πρέπει να χαρακτηρίσουμε αυτά που υπάρχουν εκεί έξω; Ίσως δεν μπορούμε να τα περιγράψουμε ούτε και να τα φανταστούμε, αλλά ήδη έχουμε πάρει μια μυρωδιά ‘διαβάζοντας’ φωτογραφικά άλλες γειτονιές. Αν δεχθούμε ότι τα μαθηματικά είναι η γλώσσα της λογικής δηλαδή του τρόπου με τον οποίο μπορούμε να εξηγήσουμε τους δικούς μας μικρόκοσμους, τότε εφαρμάζοντας ακριβώς τα ίδια μοντέλα μπορούμε να ισχυριστούμε πως είναι μαθηματικά βέβαιο πως υπάρχει πολύ πράγμα εκεί έξω.

Ένας από τους πιο επιφανείς αστροφυσικούς ο Frank Drake έφτιαξε ένα μοντέλο όπου συστηματοποιώντας και συνοψίζοντας τη σημερινή εμπειρία μας, επιβεβαίωσε την πιθανότητα ή υποψία ότι εκεί έξω υπάρχουν κι άλλοι μικρόκοσμοι σε όλες τις δυνατές και κατανοητές μέχρι σήμερα κλίμακες. Μια απλή εξίσωση* μας δίνει την απάντηση:
N = R* x fs x fp x ne x fl x fi x fc x L

R* ο αριθμός άστρων που γεννιούντα κατά μέσο όρο σ’ένα χρόνο σ’ένα γαλαξία

fs το ποσοστό των R* άστρων που τηρούν τις προϋποθέσεις για να λέγονται ήλιοι ώστε να έχουν πλανητικά συστήματα.

fp το ποσοστό των fs άστρων που έχουν τελικά πλανήτες γύρω τους

ne ο αριθμός των πλανητών που τηρούν τις προϋποθέσεις της Γης ώστε να μπορούν να φιλοξενήσουν ζωή

fl το ποσοστό των ne πλανητών όπου τελικά αναπτύσσεται η ζωή

fi το ποσοστό των fl πλανητών όπου αναπτύσσεται ζωή με νοημοσύνη

fc το ποσοστό των fi πλανητών που ανέπτυξαν ζωή με νοημοσύνη η οποία με τη σειρά της ανέπτυξε τέτοια τεχνολογία αλλά έχει και τη διάθεση, ώστε να εκπέμπει ανιχνεύσιμα σήματα στο διάστημα

L ο χρόνος ζωής σε χρόνια ενός τέτοιου πολιτισμού

Οι προτεινόμενες τιμές από τον ίδιο το Drake είναι:
• R* = 10 το χρόνο
• fp = 0.5 το 50% θα έχουν πλανητικά συστήματα
• ne = 2
• fl = 1 το 100% θα αναπτύξει ζωή
• fi = 0.01 το 1% θα αναπτύξει νοήμωνα ζωή
• fc = 0.01 το 1% θα προσπαθεί να επικοινωνήσει
• L = 10,000 χρόνια

Ακόμα και ο πιο απαισιόδοξος, κάνοντας αυτό τον απλό υπολογισμό θα διαπιστώσει πως όχι μόνο η απάντηση στο ερώτημα για την ύπαρξη άλλων κόσμων είναι θετική αλλά θα επιβεβαιώσει με το αποτέλεσμα που θα πάρει και τον χαρακτηρισμό μικρόκοσμο.

Η παραπάνω λογική έκφραση θα επιβεβαιωθεί και αυταπόδεικτα πλέον στα επόμενα χρόνια. Η παλιά κλασική σίγουρη εμπειρική μέθοδος της φωτογράφησης με το συνδυασμό μετρήσεων του μήκους κύματος του φωτός θα αποδείξει σύντομα την ύπαρξή τους. Τότε ίσως να συνηδειτοποιήσουμε το πόσο μικροί κι ασήμαντοι είναι οι κόσμοι μας αλλά και παράλληλα να επιβεβαιώσουμε ότι ο μικρόκοσμος που είμαστε υποχρεωμένοι να ζούμε είναι το Σύμπαν μας.



Δίπλα στη side bar θα βρείτε ένα widget που έφτιαξα με τη εξίσωση του Drake. Δοκιμάστε το.


* Περισσότερα στο http://en.wikipedia.org/wiki/Drake_equation