Προεκλογικά ατοπήματα

Σήμερα έλαβα ένα email στην επαγγελματική μου ηλεκτρονική διεύθυνση που με καλούσε να επισκεφτώ το Blog ενός υποψήφιου πολιτικού δήθεν για να πάρω μέρος σε μια ψηφοφορία περί δημοκρατίας και δημοψηφισμάτων. Και πράγματι το επισκέφτηκα χωρίς να λάβω μέρος στη ψηφοφορία απλά και μόνο για να δω ποιος είναι αυτός ο υποψήφιος.

Δεν θα αναφέρω τη ταυτότητά του γιατί δεν έχω καμία πρόθεση να τον βοηθήσω έστω και έμμεσα στην αυτοδιαφήμισή του, θα θέσω όμως μερικά ερωτήματα προς συζήτηση:

- Πως μπορεί να του έγινε γνωστή η επαγγελματική ηλεκτρονική μου διεύθυνση ενώ εγώ μπορώ να δηλώσω κατηγορηματικά πως ουδεμία σχέση έχω με αυτόν, το κόμμα του και το συνάφι της πολιτικής γενικότερα; Η μόνη απάντηση που μπορώ να δώσω είναι πως τα στοιχεία μου του γνωστοποιήθηκαν από τρίτο πρόσωπο εν αγνοία μου και πιθανότατα με αμοιβή όπου αν ισχύει κάτι τέτοιο μιλάμε για εμπορία προσωπικών πληροφοριών που σημαίνει ότι εμπλέκονται και άλλα πρόσωπα. Κάτι σαν εταιρία μήπως;

- Προφανώς ο κύριος αυτός δεν έχει καμία γνώση περί του όρου spam ή τον αγνοεί εσκεμμένα. Δεν βλέπει όμως πως ο λογαριασμός του Yahoo που χρησιμοποιεί επισυνάπτει στο μήνυμά του διαφημιστικό antispam; Από αυτό και μόνο συμπεραίνω πως αγνοεί εσκεμμένα τον όρο αυτόν.

- Πόσο επιτρεπτό είναι για ένα υποψήφιο βουλευτή να παραβαίνει τη (Ευρωπαϊκή) νομοθεσία περί spam email, διατήρηση και χρήση προσωπικών στοιχείων σε βάση δεδομένων και γενικότερα περί πολιτικής προσωπικών δεδομένων; Υποθέτω πως όσο επιτρεπτό είναι για τον καθένα μας. Ή μήπως όχι;

Προσωπικά αμφιβάλλω πολύ για τον αν η συγκεκριμένη τακτική που επιλέγει ειδικά ένας νεοφερμένος πολιτικός που απευθύνεται σε ανθρώπους με σύγχρονες αντιλήψεις και πνεύμα (περί τεχνολογίας) είναι δυνατόν να βοηθήσει τη προβολή του. Αλλά θα μου πείτε πως υπάρχει κι η αρνητική διαφήμιση... Πάντως οι γενικότεροι κανόνες κοινωνικής συμπεριφοράς ισχύουν και στο web. Είναι σαν κάποιος να χτυπήσει τη πόρτα του σπιτιού σου, να μπει μέσα, να κάτσει στη πολυθρόνα σου και να σου ζητάει να γνωριστείτε!

Το 1995 εργαζόμουν σαν υπεύθυνος μηχανογράφησης σε πολυεθνική εταιρία έρευνας αγοράς και ήμουν αυτός που πρότεινε στη διοίκηση την ανάπτυξη ενός συστήματος το οποίο μέσω ηλεκτρονικής αλλαηλογραφίας θα επέτρεπε τη πραγματοποίηση on line ερευνών. Τότε βέβαια είχαμε μαύρα μεσάνυχτα περί spam, προσωπικών δεδομένων κλπ και έτσι αφού έγινε δεκτή η πρόταση ανέπτυξα ένα σύστημα το οποίο με την ανάγνωση του μηνύματος ενεργοποιούσε και εκτελούσε το συνημμένο αρχείο (κάτι σαν trojan horse) το οποίο αφού παρουσίαζε διάφορες ερωτήσεις και συνέλλεγε τις απαντήσεις απέστελνε στη βάση μας τα δεδομένα. Σας πληροφορώ λοιπόν πως ακόμα και σε αυτή τη πρωτόγονη εποχή βρέθηκαν άνθρωποι πιο διαβασμένοι από εμάς οι οποίοι διεκδίκησαν – ευτυχώς με ήπιο τρόπο – τα δικαιώματά τους με αποτέλεσμα το project να τιναχθεί στον αέρα.

Για να κλείσω το συγκεκριμένο άρθρο, θα αναφέρω πως μετά από γραπτή διαμαρτυρία μου προς τον εισβολέα της ηλεκτρονικής μου αλληλογραφίας, μου απάντησε διαβεβαιώνοντάς με πως τα προσωπικά μου στοιχεία έχουν ήδη διαγραφεί από το αρχείο του αφού με χαρακτήρισε διεκδικητικό και επικριτικό. Υποθέτω πως εγώ τώρα πρέπει να επαναπαυθώ στο λόγο του και να ελπίζω πως τα στοιχεία μου δεν θα διαβιβαστούν με οποιοδήποτε τρόπο σε άλλη βάση δεδομένων.

Το άλλο με το Τοτό το ξέρετε;