Οι αφορισμοί του Τζέφρι

«Δεν θα ανεχθώ καμία πρακτική, κανέναν που καταχράστηκε την εμπιστοσύνη του Ελληνικού λαού και των ψηφοφόρων μας. Καμία ενέργεια που κηλιδώνει το κύρος του Κινήματός μας, αλλά και τους θεσμούς της Δημοκρατίας.»

Από την ολοσέλιδη δήλωσή του στην βουλή σχετικά με το σκάνδαλο της Siemens, κρατώ μόνο την πρώτη φράση. Πόσο διαφορετικά ήταν όταν το κόμα του είχε την εξουσία; Πόσο διαφορετικά ήταν όταν ο ίδιος μετείχε στη κυβέρνηση του κόμματός του; Πόσες πρακτικές ανέχθηκαν και πόσοι τελικά καταχράστηκαν την εμπιστοσύνη του Ελληνικού λαού και των ψηφοφόρων τους;

Τι να θυμηθεί κανείς; Την υπόθεση Οτσαλάν; Τα Ίμια; Το χρηματιστήριο; Τα Σκόπια και τη «Νέα Μακεδονία»; Το βασικό Μέτοχο; Τους εξοπλισμούς; Τους εργολάβους; Τον ΟΠΑΠ;

Ο Τζέφρι όμως τράβηξε διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στα δύο σχήματα. Στο τέλος εποχής Σημίτη και στην ανάληψη της προεδρίας του κόμματος από τον εαυτό του. Δηλαδή τη κάθαρση. Οι ιστορικοί του μέλλοντος δηλαδή θα μιλάνε για εποχή προ και μετά Σημίτη (π.Σ. και μ.Σ.). Γιατί ο Τζέφρι ήρθε και είναι εδώ για να σώσει αυτό το κόσμο. Αναγνωρίζει τις καταστροφές που υπέστη αυτός ο τόπος εξαιτίας των κυβερνητικών εκσυγχρονιστών (Σημιτικών και Καραμανλικών), Και μην δίνετε σημασία στη τότε συμετοχή του στη κυβέρνηση Σημίτη γιατί ήταν μικρός και άβγαλτος. Πέρασαν όμως τα χρόνια και ο Τζέφρι μεγάλωσε, ωρίμασε, ανδρώθηκε και επιπλέον μπορεί και λέει μόνος μια ολόκληρη πρόταση σε απλά Ελληνικά (χωρίς βέβαια σημεία στίξης). Ο Τζέφρι είναι έτοιμος να καθαρίσει και να υπερασπιστεί αυτό το τόπο από κάθε επίδοξο βιαστή.

Φαίνεται όμως πως δεν είναι αρκετό να μπορεί να λέει μόνος του μια πρόταση. Δεν του έμαθε κανείς πως η Ελληνική γλώσσα περιέχει και άλλους χρόνους στο συντακτικό της καθώς και επιρρήματα. Ο Τζέφρι μιλάει αναφερόμενος στο παρελθόν παραβλέποντας τι συμβαίνει στο παρών. Δεν βλέπει τι συμβαίνει γύρω από τη καλύβα έτσι που κάθεται οχυρωμένος και ετοιμοπόλεμος. Ο Τζέφρι είναι μόνος γιατί δεν έχει εμπιστοσύνη σε κανένα. Αλλά αν είσαι μόνος Τζέφρι δεν θα κερδίσεις αυτό το πόλεμο. Μόνο στο Hollywood συμβαίνουν αυτά Τζέφρι και μάλιστα μόνο αν πρωταγωνιστεί ο Ράμπο.

Μεγάλωσες Τζέφρι. Είσαι πια μεγάλος άντρας.

Κι εγώ θέλω να γίνω αστροναύτης!

Amsterdam - ένα μικρό οδοιπορικό

Στο Amsterdam πήγα για πρώτη φορά και νομίζω πως θα ήθελα να ξαναπάω για περισσότερες μέρες και χωρίς βέβαια επαγγελματικές υποχρεώσεις.

*



Εντυπωσιάστηκα με τους ανθρώπους αυτής της πόλης, με τους χαλαρούς ρυθμούς τους, με την άνεσή τους καθώς και με τη φιλικότητα που έχει αυτή η πόλη. Πρόκειται για μια πόλη μικρότερη από τη Θεσσαλονίκη σε έκταση και με πληθυσμό γύρω στους 800.000 κατοίκους (1.500.000 μαζί με τα προάστια).Χτισμένη δίπλα στο ποτάμι του Amstel, έχει γίνει σημαντικό οικονομικό κέντρο της χώρας αλλά και της Ευρώπης καθώς η δραστηριότητα στις μεταφορές είναι ιδιαίτερα αναπτυγμένη (μετά το Rotterdam)και επιπλέον πρόκειται για μια πόλη που διατηρεί αναλλοίωτο το παραδοσιακό στοιχείο και έχει καταφέρει να το αναγάγει σε συνδυασμό με τα παραπάνω στοιχεία των ανθρώπων, σε σημαντικό τουριστικό προορισμό. Είναι μια δεύτερη Βενετία αφού το νερό, διαχέει τη πόλη και οι άνθρωποί της έχουν καταβάλει τεράστιες προσπάθειες να το δαμάσουν και να μεγαλώσουν την έκταση της γης τους.



Οι άνθρωποι έχοντας υιοθετήσει μια ιδιαίτερα χαλαρή στάση ζωής, φρόντισαν να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για να μπορούν να τη βιώσουν. Δημιούργησαν λοιπόν μια πόλη φιλική προς τον άνθρωπο, που να μπορεί να την περπατήσει και να χρησιμοποιεί ποδήλατο για τις μετακινήσεις του, σε συνδυασμό βέβαια με ένα άψογο δίκτυο συγκοινωνιών με κυριότερα μέσα το τραμ και τα τρένα.



Φυσικά και υπάρχουν ακριβά αυτοκίνητα αλλά σε γενικές γραμμές φαίνεται πως δεν είναι αυτή η προτεραιότητά τους, καθώς ο περισσότερος κόσμος είτε διαθέτει παλιό αυτοκίνητο, είτε χρησιμοποιεί σαν μέσο μεταφοράς το ποδήλατο. Ήταν πέρα από τη λογική μου η εικόνα της μητέρας που μετακινούνταν με ποδήλατο έχοντας τοποθετήσει σ'αυτό παιδικό καθισματάκι.



Ήταν επίσης εκτός της δικής μου πραγματικότητας τα απέραντα parking ποδηλάτων σε διάφορα σημεία της πόλης όπου έδινες μάχη για να βρεις μια θέση να το κλειδώσεις. Ακόμα και οι δρόμοι ήταν έτσι σχεδιασμένοι ώστε να υπάρχουν ειδικές λωρίδες κυκλοφορίας των δίτροχων. Οι ποδηλάτες από την άλλη συμπεριφέρονται σαν να είναι πεζοί και μάλιστα θα έλεγα πως απαιτούν προτεραιότητα από τους πεζούς! Αν ακούσεις το καμπανάκι να χτυπάει (ντριν ντριν), το καλύτερο που έχει να κάνεις είναι να πας όσο πιο άκρη γίνεται.



Downtown που λέμε και Ελληνικά, θα δει κανείς τις περισσότερες τουριστικές attraction.



Καλοδιατηρημένα κτήρια περασμένων αιώνων, την αγορά των λουλουδιών (ένα μπουκέτο τριαντάφυλλα με μόλις €5), τα μουσεία της Anna Frank, του Van Gogh και του Rembrandt, πάρα πολλά coffee shops, sex shops και βέβαια τη περιβόητη red light district.



Φανταστείτε ένα πεζόδρόμο που τον διαρέει κατά μήκος ένα κανάλι και αριστερά και δεξιά παλιά κτήρια των οποίον το ισόγειο έχει διαμορφωθεί έτσι ώστε ο τάχα περαστικός να έχει άμεση επαφή με τις βιτρίνες που φιλοξενούν το "εμπόρευμα". Επειδή όμως οι Ολλανδοί έχουν σύγχρονο επιχειρηματικό πνεύμα, αυτό το θέαμα δεν προσβάλλει καθόλου την αισθητική.


* *

Φρόντισαν να το πλασάρουν με τέτοιο τρόπο ώστε αυτός ο δρόμος και τα στενά τριγύρω, να εκπέμπουν μια ατμόσφαιρα μάλλον ρετρό και χωρίς χυδαίες εικόνες με αποτέλεσμα τις ορδές των αντρών και γυναικών τουριστών που σπεύδουν να τον περπατήσουν όπου βέβαια ακόμα κι αν δεν ψωνίσουν σίγουρα θα φάνε ή θα πιουν κάτι.



Η πόλη έχει μεγάλη αγορά που διαθέτει επώνυμα και μη προϊόντα. Οι τιμές είναι μάλλον φυσιολογικές όσο αφορά την ένδυση και τα ηλεκτρονικά, ακριβές όμως σχετικά με το φαγητό. Ενδεικτικά αναφέρω πως τα μπουκάλι του νερού 500ml στο Ελευθέριος Βενιζέλος κοστίζει €0,50 ενώ στο αεροδρόμιο Schiphol €2,70. Το πιο διάσημο τοπικό φαγητό είναι οι τηγανιτές πατάτες με μαγιονέζα, κάτι όμως που με απογοήτευσε καθώς οι πατάτες δεν διέφεραν απ'αυτές που τρώει κανείς στα Goodys. Δοκίμασα όμως και ένα καλομαγειρεμένο ζουμερό μοσχαρίσιο φιλέτο Αργεντινής παρακαλώ, με πατάτες τηγανιτές και σαλάτα με €21.



Ήταν ένα πολύ πιεστικό ταξίδι από πλευράς δουλειάς αλλά εξαιτίας του ότι αργεί πολύ να νυχτώσει - στις 11 το βράδι ο ουρανός έχει ακόμα γαλάζιο χρώμα- βρήκα και εκμεταλεύτηκα χρόνο, για να μπορέσω να πάρω λίγο από το άρωμα και τις εικόνες αυτής της πόλης. Έκανα λοιπόν τόσο ποδήλατο όσο δεν έχω κάνει τα τελευταία είκοσι χρόνια και έφυγα με τόσο καλές εντυπώσεις που σίγουρα πια το Amsterdam είναι ένας υποψήφιος προορισμός για ένα οικογενειακό ταξίδι.

Amsterdam links: The Amsterdam site (NBTC), Wikipedia

* Τις φωτογραφίες με αστερίσκο τις έχω δανειστεί από το web (google images). Ειδικά στη red light district απαγορεύεται η λήψη φωτογραφιών για ευνόητους λόγους.

η κοινωνία της αφασίας

Εργάζεσαι σε μεγάλη εταιρία (και μικρή να είναι, ισχύουν ακριβώς τα ίδια). Οι λειτουργίες του οργανισμού υποστηρίζονται και βασίζονται κατά 100% στη μηχανογράφηση και στις επικοινωνίες. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως οι επικοινωνίες (τηλέφωνα, email, fax, μισθωμένα κυκλώματα, vpn κλπ) είναι τα εργαλεία των εργαζομένων για να διεκπεραιώνουν τις καθημερινές τους εργασίες. Επιπλέον οι επικοινωνίες είναι το μέσο με το οποίο εισάγονται πόροι στον οργανισμό όπως χρήματα και πληροφορίες.

Ξαφνικά (χωρίς ενδείξεις και προειδοποίηση) τα πάντα καταρέουν! Τα τηλέφωνα κομμένα, στις οθόνες το γνωστό μήνυμα Page cannot be displayed, το email παγώνει, to customer service δεν μπορεί να δει καρτέλες πελατών αλλά ούτε και να πάρει παραγγελίες, τα καταστήματα δεν μπορούν να τιμολογήσουν, το fax νεκρώνει.

Crisis!

Όλοι ρωτάνε να μάθουν τι συμβαίνει. Όλοι οι μεγάλοι βγαίνουν από τα γραφεία τους και ψάχνουν να βρουν τα computer boys, να τους εξηγήσουν τι συνέβει. Αλλά και τα computer boys το ίδιο κάνουν γιατί δεν έχουν ιδέα.

Κοιτάς από το παράθυρο τους εργάτες που δουλεύουν στο δρόμο και λιώνουν από τη ζέστη. Με τα φτυάρια ανοίγουν χαντάκια για να περάσουν νέα καλώδια της ΔΕΗ. Τι έκαναν λέει; Σκάβουν; Τι σκάβουν; Αυτό ήταν. Ένα flash ενός τετραγωνικού νανομέτρου του εγκεφαλικού σου φλοιού ήταν αρκετό για να το συνδυάσεις. Χτύπησαν τα καλώδια των επικοινωνιών! Red alert!

Κυρίες και κύριοι αυτό ήταν το χρονικό του εγκλήματος που έθεσε σε καραντίνα την εταιρία επί σχεδόν μία εβδομάδα. Μια εβδομάδα αποκλεισμένη από τα γεγονότα, από πελάτες, από προμηθευτές, από συνεργάτες, από τράπεζες κι απ’όλο το κόσμο. Μια εβδομάδα, στην Ελλάδα που θέλει τάχα να διανύει μαζί με τους πρώτους τον αιώνα της πληροφορίας. Μια Ελλάδα που ζει τάχα τη κοινωνία της πληροφορίας. Μια Ελλάδα που οι εναπομείνατες ΔΕΚΟ (ΔΕΗ, ΟΤΕ) κάνουν ότι μπορούν για να απαξιωθούν από μόνες τους.

Facts:
- Πακιστανοί εργάτες σκάβουν χαντάκια περιμετρικά του τετραγώνου της εταιρίας.
- Το συνεργείο εσκαφής δουλεύει για λογαριασμό της ΔΕΗ αλλά ανήκει σε ιδιώτη εργολάβο (ανάθεση δημόσιου έργου).
- Το συνεργείο εσκαφής δουλεύει χωρίς σχέδιο.
- Η ΔΕΗ δεν φρόντισε να ενημερωθεί και να ενημερώσει τον εργολάβο της για τυχόν άλλες εγκαταστάσεις δικτύων.
- Ο εργολάβος σε επικοινωνία με την εταιρία δηλώνει: «Και τι θέλετε τώρα;»
- Ο ΟΤΕ έστειλε συνεργείο αποκατάστασης της βλάβης την επόμενη μέρα.
- Όλες οι γραμμές επανήλθαν εκτός αυτής που συνδέει την εταιρία με το Iinternet.
- Η εκ νέου δήλωση βλάβης για την γραμμή του Internet (γιατί έτσι λειτουργεί ο ΟΤΕ) έχει σαν συμπέρασμα τη λανθασμένη εκτίμηση της κοπελίτσας που κατέγραψε τη βλάβη και την εσφαλμένη κατηγοριοποίησή της με αποτέλεσμα ο ΟΤΕ να μην στέλνει συνεργείο επί 5 μέρες.
- Χρειάστηκε βύσμα εκ των έσω προκειμένου να ειδοποιηθεί ο προϊστάμενος της τεχνικής υπηρεσίας του ΟΤΕ και να αποστείλει συνεργείο.
- Ο προϊστάμενος σε προσωπική συνομιλία επιβεβαιώνει πως ο ΟΤΕ ουδέποτε θα έστελνε συνεργείο για την επισκευή με τον τρέχοντα χαρακτηρισμό της βλάβης.
- Το συνεργείο που ήρθε την 7η ημέρα αποφάνθηκε πως η βλάβη είναι εκτός δικαιοδοσίας του (εντός του κτηρίου) και πως θα πρέπει να αναλάβει ιδιώτης ηλεκτρολόγος. Παρ’όλα αυτά μόλις αποχώρησαν η γραμμή είχε αποκατασταθεί!

Facts εκ των facts:
- Η ανάθεση των δημοσίων έργων είναι ανέκδοτο. Χωρίς σχέδια, χωρίς προγραμματισμό, χωρίς ευθύνες.
- Ο ΟΤΕ έχει ξεπουληθεί από μόνος του. Δεν χρειάζεται τη βοήθεια κανενός Βγενόπουλου.
- Η συνείδηση των εργαζομένων των ΔΕΚΟ αλλά και των εργατών αν και βρίσκεται σε θετικό πρόσημο καμία σχέση δεν έχει με τη συνείδηση για τη κοινωνία της πληροφορίας. Οι άνθρωποι ούτε ξέρουν τι σημαίνει ούτε και ενδιαφέρονται να μάθουν.
- Για μια ακόμα φορά επιβεβαιώθηκε πως το φιλότιμο ανθρώπων μονάδων σώζει τη κατάσταση.
- Η εταιρία που βρέθηκε σε αυτή τη θέση έπαθε μεγάλη ηθική και οικονομική ζημιά. Μείωση πωλήσεων, ελλειπείς πληροφορίες, αδυναμία προγραμματισμού παραγωγής, αδυναμία επικοινωνίας με συνεργάτες, μηδενική εξυπηρέτηση πελατών και πολλά πολλά ακόμα.

Και μερικά ρητορικά ερωτήματα:
- Η ΔΕΗ μήνυσε τον εργολάβο της;
- Ο ΟΤΕ χρέωσε το κόστος πρόκλησης της ζημιάς και της αποκατάστασή της στη ΔΕΗ ή στον εργολάβο;
- Ο ΟΤΕ επέβαλλε διοικητικές κυρώσεις στους εργαζομένους που εμπλέκονται στη ολιγωρία που επέδειξε;
- Κατά ποιων πρέπει να προσφύγει σε αγωγή η εταιρία;

- Πόσα lexotanil να πάρω;