Από τη πρόσφατη εξόρμησή μου στο Καρπενήσι, παραθέτω λίγες εικόνες, ικανές όμως να σας μεταδώσουν την ομορφιά και την ατμόσφαιρα αυτή της εποχής.
"επιτοίχιο" τζάκι
Το πάτημα της Παναγίας. Λέγεται πως όταν κάποιος πήρε την εικόνα της Παναγίας από το σημείο που ήταν κρυμμένη, η εικόνα επέστρεψε στην αρχική της θέση. Τα βέλη πάνω στο βράχο δείχνουν τα ίχνη από το πάτημα της Παναγίας.
Το μοναστήρι της Παναγίας της Προσσιώτισας στο χωριό Προυσσό. Λίγο πιο έξω από το χωριό βρίσκεται και η μοναδική βιοτεχνία Προσούτο στην Ελλάδα.
Από το φυτό Κράνι, φτιάχνουν μια υπέροχη μαρμελάδα (δεν ξέρω αν είναι αυτό στη φωτογραφία αλλά μου άρεσε και το φωτογράφισα).
Ακολουθούν φωτογραφίες από την πεζοπορία μας στο φαράγγι της Μαύρης Σπηλιάς, όπου το τοπίο είναι μοναδικό.
Μαύρη Σπηλιά. Μετά από πεζοπορία 30 περίπου λεπτών, το μονοπάτι οδηγεί στη Μαύρη Σπηλιά όπου όπως φαίνεται και στη φωτογραφία, είναι χτισμένη μέσα στο φυσικό κοίλωμα του βράχου, πέτρα - πέτρα και χρησιμοποιούνταν σαν κρυσφήγετο την περίοδο της τουρκοκρατίας αλλά και κατά τους τελευταίους πολέμους.
Γενικότερα θα έλεγα πως η πόλη του Καρπενησίου δεν έχει τίποτα ιδιαίτερο να επιδείξει, αντιθέτως είναι φτιαγμένη με κακογουστιά όπως άλλωστε και οι περισσότερες επαρχίες. Όσο αφορά όμως τη φύση που περικλείει τη περιοχή μπορώ να πω πως πρόκειται για κάτι μαγευτικό. Έλατα, Πλατάνια και νερό εναλλάσουν το σκηνικό το οποίο δεν χορταίνεις να κοιτάς από τη ανατολή μέχρι και τη δύση του ήλιου.