ο δεκάλογος του έλληνα πολίτη

Αν δεν καταλάβεις ότι...

1. Η απόκρυψη εσόδων, η υπεξαίρεση και η σπατάλη δημοσίου χρήματος, είναι στην ουσία κλοπή της ίδιας σου της τσέπης καθώς και αρνητική υποθήκη για το μέλλον των παιδιών σου γιατί ουσιαστικά με τις πράξεις αυτές μπορεί εσύ ο ίδιος να βολεύεσαι προσωρινά αγοράζοντας ένα σπίτι, ένα αυτοκίνητο, κάνεις το "δικό σου" τέλος πάντων, παράλληλα όμως παράγεις οικονομικό πρόβλημα το οποίο μεταθέτεις στην αυριανή γενιά (ποιος άραγε θα πληρώσει τα σπασμένα; ποιος άραγε πληρώνει σήμερα τους πατεράδες μας;).
2. Δεν μπορείς και δεν έχεις δικαίωμα βάση των παραπάνω να απαιτείς από την πολιτεία ανταποδοτικά οφέλη (υγεία, παιδεία, έργα κλπ) όταν εσύ δεν έχεις συμμετοχή στις απαιτούμενες εισφορές και πως με τον τρόπο αυτό από μόνος σου έθεσες εαυτόν εκτός κοινωνίας και δεν διαφέρεις καθόλου από τους ορισμούς των λέξεων περιθωριακός και αντιεξουσιαστής.
3. Ζεις σε μια χώρα που κατά πολλούς θεωρείται πλούσια σε πόρους και κατ'άλλους όχι, αλλά όπως κι αν έχει, σημασία έχει τελικά ποιο είναι το προϊόν που παράγει, ποιους ενδιαφέρει και πως το προωθεί. Αν λάβεις υπόψην σου πως τα παραγόμενα προϊόντα αυτής της χώρας συγκαταλέγονται στην κατηγορία των υπηρεσιών, τότε είναι προφανές πως δεν εμπορευόμαστε τίποτα για το οποίο θα μπορούσαν να δείξουν ενδιαφέρον άλλα εξωτερικά οικονομικά συστήματα, που σημαίνει πως η ελληνική οικονομία είναι εγκλωβισμένη εντός των συνόρων της και ως γνωστόν ένα κλειστό σύστημα που δεν αλληλεπιδρά με το περιβάλλον είναι καταδικασμένο τουλάχιστον σε μαρασμό.
4. Σε σχέση με το παραπάνω, για να τονώσεις την τσέπη σου αλλά και τη δική μας, πρέπει να φερθείς έξυπνα και να μην επαναπαύεσαι στο κτηματάκι με τις πορτοκαλιές που βρήκες από τον πατέρα σου γιατί αυτό δεν ενδιαφέρει κανέναν. Άνοιξε τα μάτια σου, δες τι είναι αυτό που είτε λείπει από την αγορά, είτε εσύ μπορείς να κάνεις καλύτερα και ξεβολέψου. Δεν χρωστάμε εμείς να πλρώνουμε τη τεμπελιά σου για να επιδοτείσαι να πετάς τα πορτοκάλια σου στη χωματερή.
5. Ο εγωισμός σου και το κόμπλεξ που γεννήθηκες μικροαστός αφενός μας αφήνει παντελώς αδιάφορους και αφετέρου λειτουργεί ως τροχοπέδη για την προσωπική σου ανάπτυξη. Οι κουτοπονηριές και οι κρυφοπουτανιές που έχεις υιοθετήσει ως πάγια στοιχεία της συμπεριφοράς σου απέναντί μας για να ξεχωρίσεις και να διαφοροποιηθείς από τη μάζα, απλά σε σπρώχνουν παρακάτω γιατί αν δεν σέβεσαι τον εαυτό σου δεν υπάρχει περίπτωση να σεβαστείς και τα παιδιά σου.
6. Η εμμονή σου να πιστεύεις ότι είσαι υποδυέστερος και γι'αυτό πρέπει να γλείψεις κανένα κώλο (φακελάκια, μίζες κλπ), απλώς κάνει τους άλλους Θεούς και εσένα δούλο.
7. Το περιβάλλον σε φιλοξενεί. Δεν σου ανήκει. Γενναιώδωρο καθώς είναι, χρησιμοποιείς τους πόρους του για να επιβιώσεις.
8. Ζεις σ'αυτή τη ριμάδα την κοινωνία με τους νόμους της ζούγκλας και όχι στον παράδεισο. Ακόμα και στη ζούγκλα όμως οι νόμοι είναι σεβαστοί απ'όλα τα ευφυή όντα και γι'αυτό υπάρχει μια ισορροπία. Οι νόμοι φτιάχνονται για να μπαίνει ένα πλαίσιο λειτουργίας σε κάθε τι που μας απασχολεί και να αντιλαμβανόμαστε όλοι τις ίδιες έννοιες. Όταν υπάρχουν διφορούμενες έννοιες είμαστε υποχρεωμένοι να τους προσαρμόζουμε. Αν δεν σου ταιριάζουν, μπορεί να έχεις και δίκιο. Κάποιοι άλλοι μπορεί να μην ταιριάζουν σε μας. Αν δεν μπορείς να το δεχτείς αυτό τότε πήγαινε στη ζούγκλα. Εκεί θα σε μάθουν τον τρόπο.
9. Η εξουσία και οι εκπρόσωποί της δεν ήρθαν από τον Άρη ούτε είναι παιδιά του Δία. Είναι "άρχοντες" αιρετοί και κατά πάσα πιθανότητα εκλεγμένοι από εσένα. Αν για κάποιο λόγο θεωρείς ότι δεν σε σέβονται έχεις δικαίωμα να τους τιμωρήσεις ή και να τους στείλεις σπίτι τους. Την επόμενη φορά να είσαι πιο προσεκτικός. Αν πάλι πιστεύεις ότι σου χρωστούν το αρχοντιλίκι τους, τότε ξαναδιάβασε αυτό το κείμενο από την αρχή.
10. Αν τελικά όλα τα παραπάνω σε βρίσκουν σύμφωνο, να είσαι σίγουρος πλέον πως δεν είσαι μόνος σ'αυτό το κόσμο. Αν πάλι όχι, μπορείς να κάνεις παρέα με τη μιζέρια σου.

... δεν έχουμε καμιά ελπίδα. Ούτε σαν άνθρωποι, ούτε σαν κοινωνία.