Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2009

Κι αν σου κάτσει;

Είναι βέβαιο πως όλοι όσοι έχουν αυτοκίνητο, το έχουν βρει κάποια, έστω και μία μοναδική φορά, χτυπημένο στο σημείο που το είχαν σταθμεύσει. Μπορεί να ήταν ένα ξύσιμο στο προφυλακτήρα, μια γρατζουνιά στη πόρτα, ένας σπασμένος καθρέφτης, οτιδήποτε τέλος πάντων.

Αυτό που λίγοι έχουν βρει, είναι ένα σημείωμα με ένα τηλέφωνο για να επικοινωνήσουν με τον υπαίτιο. Και πάλι καλά βέβαια, γιατί σε αυτή τη περίπτωση, ο υπαίτιος έχει ήδη δείξει μια καλή διάθεση και κατά πάσα πιθανότητα το συμβάν θα έχει ένα αίσιο τέλος.

Εγώ πάλι δεν ήμουν τόσο τυχερός. Στο παρελθόν έχω βρει τουλάχιστον δύο φορές σημειώματα με τηλέφωνα όπου πράγματι τα πάντα τακτοποιήθηκαν χωρίς προβλήματα. Αυτή τη φορά όμως υπήρχε μια ιδιαιτερότητα. Το σημείωμα ανέφερε το τηλέφωνο ενός "μάρτυρα" του συμβάντος. Και λέω συμβάν γιατί η ζημιά ήταν αρκετά μεγάλη. Έξυσε όλη τη πλευρά του αυτοκινήτου, έσπασε το καθρέφτη, μέχρι το τάσι μιας ρόδας! Και ναι μεν ο μάρτυρας είχε τη διάθεση να με ενημερώσει για τον αριθμό κυκλοφορίας του υπαίτιου, έλα όμως που ο αριθμός κυκλοφορίας δεν ήταν ελληνικός!

Αν δεν έχετε λοιπόν μικτή ασφάλεια που ίσως να σας καλύψει σε ένα τέτοιο περιστατικό ακολουθείστε τις οδηγίες:

1. Ως γνωστό η εγκατάλειψη θεωρείται ποινικό αδίκημα κατά τον ΚΟΚ, άσχετα αν μιλάμε για σταθμευμένο αυτοκίνητο.
2. Τραβήξτε φωτογραφίες. Ειδοποιήστε την άμεση δράση προκειμένου να καταγραφεί το περιστατικό. Στην μικρή έως ανύπαρκτη πιθανότητα που θα έρθει, με την καταγραφή του περιστατικού θα έχετε αυτομάτως και μάρτυρες της ζημιάς του αυτοκινήτου. Αν δεν έρθει απλώς πηγαίνετε στο επόμενο βήμα.
3. Ειδοποιήστε την ασφάλειά σας και καταθέστε αρνητική δήλωση για να προστατευτείτε από τον πονηρό που μπορεί να χρησιμοποιήσει τη ζημιά σας εναντίον σας!
4. Καταθέστε μηνυτήρια αναφορά στη τροχαία. Με το τρόπο αυτό αν τύχει ποτέ να ελέγξουν για οποιοδήποτε λόγο το αυτοκίνητο που σας χτύπησε, θα διαπιστώσουν πως υπάρχει ανοιχτός φάκελος εναντίον του.

Από εδώ και πέρα ξεκινάνε κάποιες διαδικασίες στις οποίες δεν έχετε κανένα απολύτως έλεγχο.

Επειδή πρόκειται όπως είπα για ξένο αυτοκίνητο, η τροχαία θα δώσει σήμα στην Interpol η οποία θα προσπαθήσει να κάνει ταυτοποίηση των στοιχείων του ιδιοκτήτη βάση του αριθμού κυκλοφορίας και της εθνικότητας, και στη συνέχεια θα διαβιβάσει τα στοιχεία στο τοπικό γραφείο διεθνών ασφαλειών το οποίο θα έρθει σε συνεννόηση και προφανώς σε διακανονισμό με την δική σας ασφαλιστική εταιρεία. Στη συνέχεια υποβάλλεται αυτεπάγγελτη δίωξη περί εγκατάλειψης και ακολουθείται η διαδικασία που ισχύει σε όλες τις φυσιολογικές περιπτώσεις.

Isn't clear enough? Έχετε δίκιο. Μπορεί να ακούγεται απλό αλλά πιστέψτε με δεν είναι. Ο χρόνος που πρέπει δαπανήσετε για όλα τα παραπάνω έχει μεγαλύτερη αξία από τη ζημιά σας. Αφήστε το άγχος, την πίεση, τους αρμόδιους υπαλλήλους που θα πρέπει εσείς να επιμορφώσετε κ.α.

Εγώ πάντως έφτασα μέχρι το σημείο 3. Ακόμα δεν έχω αποφασίσει αν θα πάω στο 4. Εσείς τι λέτε;

Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2009

Κι όμως κινείται...

- Να προσέλθει ο κύριος Χατζητρέχας...
- ...
- Ο κύριος Χατζητρέχας!
- ...
- Εντάξει. Απών. (γράφει κάτι και ετοιμάζεται να φωνάξει το όνομα της επόμενης υπόθεσης).
- Με συγχωρείτε κυρία Πρόεδρε, αλλά εμένα δεν με φωνάξατε.
- Ποιος είστε εσείς;
- Είμαι μάρτυρας. Ορίστε η κλήση.
- Α, ωραία ελάτε. Ορκίζεστε...
- Ναι ορκίζομαι...
- Πέστε μας τι ξέρετε για την υπόθεση.
- Θα σας πω αν μου πείτε ποια είναι η υπόθεση!
- Τι εννοείτε; Δεν ξέρετε την υπόθεση;
- Όχι. Η κλήση που μου στείλατε δεν γράφει περί τίνος πρόκειται. (Υποψιαζόμουν αλλά ήθελα να σιγουρευτώ).
- Έχετε πολλά ποινικά κύριε και δεν θυμάστε ποια είναι αυτή η υπόθεση;
- Όχι δεν έχω κανένα ποινικό.
- Λοιπόν πρόκειται για την εταιρεία Tasty foods που σε προϊόν της οποίας βρέθηκαν...
- Α, μάλιστα τώρα θυμάμαι. Έχουν περάσει 4 χρόνια από τότε. Λοιπόν, αγόρασα μια συσκευασία πατατάκια για το παιδί μου (3 χρονών) η οποία βρέθηκε να είναι γεμάτη με νεκρά μυρμήγκια!
- Και τα έφαγε το παιδί;
- Μάλιστα.
- Και εσείς δεν τα είδατε;
- Όχι γιατί ήμασταν έξω και ήταν βράδυ. Όταν τα είδα είχε ήδη φάει αρκετά. Σε μετέπειτα επικοινωνία μου με τον ΕΦΕΤ μου ζήτησαν να τους τα παραδώσω για έλεγχο. Αφού τους εξήγησα ότι δεν είναι δυνατόν να πάω εκεί, με συμβούλεψαν να τα παραδώσω στην αρμόδια υπηρεσία ενός αστυνομικού τμήματος και εκείνοι θα αναλάμβαναν τα υπόλοιπα.

Ένα περιστατικό λοιπόν από αυτά που συμβαίνουν καθημερινά σε πολλούς ανθρώπους, το οποίο θεωρούσα ότι είχε λήξει μετά τόσα χρόνια, ήρθε στην επιφάνεια και η πολιτεία ασχολήθηκε με το πλέον σοβαρό τρόπο μαζί του. Δεν έχει σημασία το μέγεθος της ποινής αλλά ότι τέτοιου είδους περιστατικά δεν πρέπει να περνάνε απαρατήρητα. Δεν είμαι από αυτούς που θα ζητούσαν αποζημιώσεις κλπ γιατί δεν πιστεύω σε τέτοιες τιμωρίες και ποινές. Είναι γνωστό πως αν μου συνέβαινε αυτό στην Αμερική ίσως να φούσκωνα τον τραπεζικό μου λογαριασμό. Το ζητούμενο όμως δεν είναι πτωχεύσω την εταιρεία ή να την κλείσω, αλλά να της υποδείξω τα λάθη της, να βοηθήσω με το τρόπο μου να γίνει καλύτερη και να απαιτήσω το σεβασμό που μου αξίζει. Κάποιος μου είπε πως τέτοια περιστατικά δικαιολογούνται αν σκεφτείς το μέγεθος της επιχείρησης και πόσα χρήματα έχει επενδύσει στη διασφάλιση ποιότητας των προϊόντων. Αυτό λοιπόν είναι κάτι που το κατανοώ αφού και εγώ εργάζομαι στον χώρο των μεγάλων επιχειρήσεων, αλλά από την άλλη σαν καταναλωτής πρόκειται για κάτι που δεν με αφορά και επιπλέον δεν μπορώ να το εξηγήσω στο παιδί μου. Τα πράγματα είναι απλά. Χωρίς κακή προδιάθεση, προκαταλήψεις και υστεροβουλία τα πράγματα μπήκαν στη θέση τους. Αν θα ξανασυμβεί; Είμαι περισσότερο από βέβαιος ότι θα ξανασυμβεί. Σε σένα και σε σένα... Η επιλογή όμως είναι δική μας. Σωστά; Αν υπήρχε εμπλοκή θέματος υγείας; Σοβαρό ερώτημα. Κι αυτό όμως χρήζει καθαρής σκέψης και κρίσης. Δεν μπορώ να απαντήσω αφού πρόκειται για υποθετική ερώτηση και το είδος της αντίδρασης σε τέτοιες περιπτώσεις είναι αντικείμενο καθαρά υποκειμενικής σκέψης. Το θέμα μου όμως στη παρούσα φάση είναι πως η αδιαφορία είναι η χειρότερη μορφή αντίδρασης σε τέτοιες περιπτώσεις. Πολλές φορές κατά την ώρα που περίμενα να εκδικασθεί η υπόθεση αναρωτήθηκα τι κάνω εγώ εκεί; Μήπως "τρώω" την ημέρα μου με πράγματα μηδαμινής αξίας και σημασίας;

(μετά από μια μικρή σύσκεψη με την εισαγγελέα)
- ... 4 μήνες φυλάκιση και 2 μήνες επιπλέον για αδικαιολόγητη απουσία.

Εγώ πήρα την απάντησή μου. Κι όμως το σύστημα κινείται... Αργά, πολύ αργά πολλές φορές, με πολλές ίσως δυσκολίες, αλλά ας σκεφτούμε ο καθένας τη θέση μας μέσα σ'αυτό το "παιχνίδι" και ας αναλάβουμε τις ευθύνες μας.